Zabiorę Cię dzisiaj w podróż poprzez czas i przestrzeń, bowiem nie sposób opowiedzieć o tym szlachetnym kamieniu inaczej. Kolumbia- największa kopalnia szmaragdów, przechowuje tajemnice wydobycia tego surowca przez wieki. Szmaragd- zielony kamień, obok diamentu, rubinu i szafiru, należy do najwyższej, I klasy kamieni szlachetnych. Jaskrawozielone, przeźroczyste szmaragdy, zawdzięczają swoją barwę związkom chromu lub wanadu. Rzadziej spotykane są okazy o żółtawym odcieniu, na co wpływają z kolei związki soli żelaza w składzie minerału. Starożytny historyk, Pliniusz Starszy tak opisywał kolor kamienia: „...nie ma koloru, który by był przyjemniejszy dla oczu”. Z współczesnych badań wynika, że kolor zielony ma właściwości łagodzące układ nerwowy, koncentrujące myślenie, oraz dające uczucie orzeźwienia. Już z czasów starożytności szmaragd był cenionym naturalnym surowcem, mającym właściwości magiczne. Znaczenie tego kamienia nadal intryguje środowisko gemmologiczne, oraz miłośników szlachetnych kamieni. Opowiem Tobie o ciekawostkach na temat szmaragdów i o jego znaczeniu wczoraj i dziś. Powiem Tobie w sekrecie, że znaczenie kamienia o którym tutaj mowa, to nadal niezbadany do końca obszar.
WARTOŚĆ W JUBILERSTWIE
Naturalny szmaragd jest jednym z najdroższych kamieni szlachetnych. Największą wartość mają kamienie o jaskrawozielonej barwie bez inkluzji. Naturalny szmaragd często kosztuje więcej niż brylant tego samego rozmiaru. Ale to właśnie inkluzje, którymi mogą być szczeliny łupliwości, pęknięcie lub inny naturalny defekt wewnętrzny, pozwalają bez trudu udowodnić naturalne pochodzenie kamienia. Ten czysty, w masowo produkowanej biżuterii- to szmaragd syntetyczny.
Naturalny szmaragd a syntetyczny, jak odróżnić jeden od drugiego? Jak wygląda naturalny szmaragd? Te pytania często słyszę od swoich Klientów i na pocieszenie powiem Tobie, że dylemat mają również specjaliści gemmologii, którzy twierdzą, że nazwą „szmaragd” można określać tylko i wyłącznie beryle, zawdzięczające swoje zabarwienie związkom chromu. Wyjątek stanowią ciemnozielone beryle z Kolumbii, które są uważane za minerały najwyższej klasy, mimo tego że zawdzięczają barwę związkom wanadu. Specjaliści mają na wyposażeniu pomocnicze wykresy, do oceny naturalnego szmaragdu, w których określone zostały kategorie odcieni klasyfikujące szmaragdy. W praktyce niestety nie zawsze są one wykorzystywane. Stąd często powstają problemy w klasyfikacji zielonych beryli, które dopuszczalnie jest nazywać szmaragdami, a które- nie. Niełatwo jest tez miłośnikowi kamieni odróżnić naturalny szmaragd od syntetycznego, ponieważ technologia produkcji nienaturalnych kamieni jest coraz bardziej zaawansowana i rozpowszechniona. W mojej pracowni wykorzystuję wyłącznie starannie wyselekcjonowane kamienie, które wybieram osobiście.
Szmaragd jest dość twardym kamieniem (7,5-8 według skali Mohsa) ale bardzo kruchym. Dlatego trzeba je bardzo ostrożnie oprawiać. Pięknie wygląda gdy jest otoczony białym złotem lub platyną jak i żółtym złotem. W mojej pracowni wykorzystuję wyłącznie starannie wyselekcjonowane pod względem intensywności barwy kamienie, które wybieram osobiście.
KROPLA HISTORII
Szmaragd- kamień, nazwa którego pochodzi z języka greckiego od słowa „smaragdos”, wywodzi się z sanskryckiego „zammorod” i znaczy "zielony kamień". Współczesna nazwa kamienia pojawiła się dopiero w XVI w. Indianie z Kolumbii nazywali szmaragdy „zielonym lodem”, co wynika zapewne z niesamowitych właściwości tego minerału- jego przejrzystość i ożywczość barwy.
Około czterech tysięcy lat temu, w czasach faraonów XII dynastii, były pozyskiwane w Egipcie, w górach, w kopalni szmaragdów pomiędzy morzem Czerwonym a Nilem. Gemmologowie twierdzą, że słowo „smaragdos” początkowo odnosiło się do wszystkich zielonych nieprzeźroczystych minerałów. Dopiero później nazwa ta zaczęła należeć do określenia przeźroczystych kamieni, które to we współczesnej klasyfikacji należą do zielonych beryli.
Ciekawostka: według legendy, egipskie kopalnie odwiedzała sama królowa Kleopatra, która nadała im swoje imię. Kopalnia szmaragdów nazwana na cześć słynnej władczyni była eksploatowana aż do XIII wieku n. e.! Największy kryształ szmaragdu, o masie 7,5 kg. był znaleziony w Brazylii, natomiast kamień o masie 4,8 kg, mający największą przeźroczystą część, był odnaleziony na terytorium Południowej Afryki.
Do połowy XIX wieku praktycznie jedynym dostawcą szmaragdów na rynek światowy była Kolumbia. W późniejszym czasie zostały odnalezione nowe miejsca pozyskiwania tych minerałów w Środkowym Urale, Stanach Zjednoczonych oraz Australii. Dzisiaj wydobycie tych kamieni szlachetnych odbywa się na terytorium Mozambiku, Namibii, Norwegii, Pakistanu, Sri Lanki i RPA.
I DZIEJE SIĘ MAGIA
Od czasów starożytnych szmaragdy uważane były za potężne talizmany, mające właściwości magiczne. Naturalny szmaragd jest kamieniem mądrości, jasnego umysłu i nadziei. Osoba, nosząca biżuterię że szmaragdem jest jak gdyby odgrodzona od wpływów złych mocy i nieszczęść. Szmaragd jest też talizmanem podróżników, chroniącym ludzi w dalekich wyjazdach. Niektórzy wierzą że szmaragd potrafi przyciągać dobrobyt, hamuje nadmierne popędy oraz przynosi uspokojenie. Mówi się, że szmaragdy wzmacniają pamięć, przeganiają złe duchy oraz chronią przed melancholią. Oprócz tego kamienie te wspomagają badania naukowe i służą podparciem filozoficznych wywodów.
Szmaragd jakoby potrafi pękać, ujawniając swoje właściwości magiczne, jeśli ukochana osoba nie dochowuje wierności. Dlatego nosić szmaragdy poleca się tylko tym osobom, którzy mają czystą duszę. To przekonanie wywodzi się z pięknej starożytnej legendy kolumbijskiej:
Bóg Muisc Are w celu zaludnienia ziemi stworzył dwie nieśmiertelne istoty ludzkie: mężczyznę, o imieniu Tena, oraz kobietę, o imieniu Fura. Jedynym zastrzeżeniem Are było to, że tych dwoje ludzi musieli pozostać sobie wierni, aby zachować swoją wieczną młodość i prowadzić beztroskie życie w krainie pełnej pięknych kwiatów i roślin. Oprócz tego, musieli szanować siębie oraz naturę, która ich otaczała. Kobieta jednak spotkała innego młodego mężczyznę o imieniu Zambi i nie pozostała wierna swojemu towarzyszowi. Kiedy wróciła do Teny, ten zrozumiał, że go zdradziła- czas odcisnął już piętno na jej urodzie. W rezultacie ich nieśmiertelność została im odebrana. Tena z żalu po utraconej miłości popełnił samobójstwo. Fura położyła mężczyznę na swoich kolanach i opłakiwała go prze 8 dni, podczas których starzała się i starzała aż umarła. Łzy, wypłakane przez Furę i muśnięte słońcem zamieniły się właśnie w piękne kamienie- zielone szmaragdy, pozostające w głębinach skał. Dziś szczyty Fura i Tena, wznoszące się powyżej doliny rzeki Minero, są oficjalnymi strażnikami szmaragdowej strefy Kolumbii. Leżą one około 30 km na północ od kopalni Muzo, gdzie znajdują się największe kolumbijskie kopalnie szmaragdów.
SZMARAGD JAKO LEK
Już w starożytności szmaragd był uznawany za kamień wspomagający leczenie. Minerał ten był wysoko cenionym antidotum na użądlenie żmii lub skorpiona. Dzisiaj litoterapeuci (specjaliści od leczenia kamieniami szlachetnymi i półszlachetnymi) twierdzą, że szmaragdy emanują receptywną energią Yin, dlatego mogą pomóc przy bezsenności oraz wyeliminować nieprzyjemne sny. Mówi się, że szmaradgy wzmacniają pamięć, przeganiają złe duchy oraz chronią przez melancholią. Oprócz tego, szmaragdy mają właściwości obniżające gorączkę, wspomagające leczenie stanów zapalnych oraz infekcji. Szmaragd wspomaga pracę serca oraz obniża ciśnienie krwi, a dzięki swojej intensywnej zielonej barwie jest uznanym przez litoterapię środkiem w leczeniu chorób oczu.
Bądź z nami na